Lasy SGGW znajdują się w północno-wschodniej części Wyżyny Łódzkiej, między 51°45′ i 51°55′ szerokości północnej i 19°50′ a 20°10′ długości wschodniej. Wysokość nad poziom morza waha się od 146 do 223 metrów. Tereny te leżą w dorzeczu Rawki, Mrogi, Skierniewki i Bobrówki – prawych dopływów Bzury. Są to północne krańce Małopolskiej Krainy Przyrodniczo – Leśnej w ramach Dzielnicy Łódzko – Opoczyńskiej i Mezoregionu Sieradzko – Łódzkiego. Administracyjnie lasy doświadczalne są położone na terenie województwa łódzkiego w granicach 6 gmin, tj.: Rogowa, Jeżowa, Głuchowa, Żelechlinka, Lipiec Reymontowskich oraz Łyszkowic. Większość lasów SGGW, składających się z 12 uroczysk, występuje na morenie dennej pagórkowatej, z suchymi dolinami o charakterze rynnowym, zajmując głównie tereny równinne i faliste, gdzie w okresie drugiego zlodowacenia wykształciły się żyzne na ogół gleby z wierzchnią warstwą utworów pyłowych, zalegających na glinach zwałowych lub piaskach glinianych. Jedynie niewielki kompleks leśny Gutkowice, leżący na linii moreny czołowej, charakteryzuje się ubogimi glebami piaszczystymi. Żyzność gleb na obszarze występowania lasów SGGW stała się powodem niskiej jego lesistości (12,8%), odbiegającej od średniej krajowej (27,8%), oraz znacznego rozdrobnienia kompleksów leśnych w tym regionie, ponieważ gleby te od dawna przeznaczano na użytki rolne. Pod względem wilgotności gleby lasów rogowskich, poza małymi powierzchniami w dolinie Rawki i Mrogi oraz wałami ozowymi w uroczysku Gutkowice, należą do gleb świeżych o poziomie wody gruntowej znajdującej się poniżej zasięgu korzeni drzew. Klimat Rogowa, charakterystyczny dla warunków Polski nizinnej, cechują (według danych miejscowej stacji meteorologicznej): średnia wieloletnia opadów atmosferycznych na poziomie 596 mm i średnia roczna temperatura powietrza +7,2ºC. Absolutne minimum temperatury powietrza wynosi –34,0ºC, a absolutne maksimum +35,2ºC. Okres bezprzymrozkowy wynosi 150 dni, przeciętna zaś długość okresu wegetacyjnego 210 dni. Zróżnicowanie fitosocjologiczne i typologiczne lasów rogowskich wynika zarówno z warunków glebowo-geomorfologicznych i mikroklimatycznych, jak też z położenia na granicy naturalnego występowania jodły, buka i świerka, a także z działalności człowieka. Wśród głównych zbiorowisk roślinnych dominują aktualnie grądy, a wśród wyróżnionych typów siedliskowych lasu: lasy świeże (40%) i lasy mieszane świeże (43%). Należy podkreślić, że korzystne zmiany, jakie zaszły w siedliskach lasów SGGW w ostatnich 60. latach, w dużej mierze są efektem gospodarki leśnej, wykluczającej grabienie ściółki, wypasy bydła oraz protegowanie w drzewostanach sosny. Aktualny skład gatunkowy drzewostanów w lasach rogowskich nie w pełni jeszcze odpowiada teoretycznym możliwościom produkcyjnym siedlisk, mimo trwającej już ponad 50 lat intensywnej przebudowy.